Ως γνωστόν τα αγροτικά προϊόντα κατέχουν την πρώτη θέση ως εξαγώγιμα ελληνικά προϊόντα και η Γερμανία είναι η πρώτη χώρα–πελάτης αυτών.

Το 2008 οι ελληνικές εξαγωγές νωπών φρούτων και λαχανικών στη Γερμανία έφθασαν τα 178,3 εκατ. Ευρώ παρουσιάζοντας σε σχέση με το 2007 μία συνολική αύξηση 2,83%. Αναλυτικότερα οι ελληνικές εξαγωγές νωπών φρούτων προς την Γερμανία αυξήθηκαν κατά 12,7% ενώ αντίθετα οι εξαγωγές νωπών λαχανικών μειώθηκαν κατά 11,3%.

Το σπαράγγι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αγροτικά προϊόντα που εξάγει η Ελλάδα στη Γερμανία με εξαγωγές που έφθασαν το 2008 τα 31 εκατ. Ευρώ (2008/2007: +7,7%). Τούτο σημαίνει ότι η οποιαδήποτε μεταβολή στις εξαγωγές του σπαραγγιού, έχει σημαντικό  αντίκτυπο όχι μόνο στους ίδιους τους παραγωγούς, αλλά και στις ελληνικές εξαγωγές γενικότερα.

Η εμφάνιση των ελληνικών σπαραγγιών  στη λαχαναγορά του Μονάχου την φετινή χρονιά άρχισε ουσιαστικά από την τέταρτη εβδομάδα του Μαρτίου, ήτοι περίπου με ένα μήνα καθυστέρηση και τούτο λόγω κακοκαιρίας στη χώρα μας. Έτσι, αν υπολογίσουμε ότι η σαιζόν προσφοράς ελληνικών σπαραγγιών είναι περίπου 2 μήνες, έχουμε ήδη χάσει ένα ολόκληρο μήνα. Αυτή την περίοδο διατίθενται στην αγορά κυρίως ελληνικά και περουβιανά σπαράγγια, καθώς και λίγα ισπανικά, ολλανδικά και γερμανικά. Οι ποσότητες των ισπανικών που κυκλοφορούν είναι περίπου το 1/5 των ελληνικών. Οι περισσότερες ποσότητες αυτών (το 90%) ευρίσκονται στα ράφια των super markets και μόνο το 10% διατίθεται στη υπόλοιπη αγορά. Οι τιμές που διαμορφώνονται για τα ελληνικά είναι για την Α΄ κατηγορία 4-4,5 Ευρώ το κιλό, για της δεύτερης κατηγορίας 3 ευρώ το κιλό και για τα ψιλά 2 Ευρώ. Αντιστοίχως η τιμή των περουβιανών σπαραγγιών κυμαίνεται στα 4 ευρώ( επισυνάπτεται κατάλογος με τιμές ανά χώρα προέλευσης ).

Είναι γεγονός πάντως ότι εάν δεν υπήρχαν τα σπαράγγια από το Περού στην γερμανική αγορά, η τιμή του ελληνικού θα έφθανε σήμερα στα 6 ευρώ το κιλό. 

Μέχρι και πριν από τρία χρόνια, κατά την περίοδο διάθεσης των ελληνικών σπαραγγιών στη γερμανική αγορά, δεν υπήρχε ουσιαστικά κανένας μεγάλος ανταγωνισμός. Έτσι στο παρελθόν, μόλις εμφανιζόταν το ελληνικό σπαράγγι στην αγορά, παρατηρούσαμε άμεσα μεγάλη ζήτηση. Όμως κατά τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχει στη γερμανική αγορά σπαράγγι και από το Περού, γεγονός που έχει αλλάξει τις αγοραστικές συνήθειες του γερμανικού κοινού.

Ιδιαίτερα φέτος κυκλοφορούν στην αγορά  πολύ μεγάλες ποσότητες σπαραγγιών από το Περού. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή αγορά με αποτέλεσμα να δημιουργείται υπερπροσφορά σπαραγγιών και να διαμορφώνονται χαμηλές τιμές και στο ελληνικό προϊόν, καθώς και να παρατηρείται μεγάλη αδυναμία διάθεσης αυτού.

Από έρευνα που πραγματοποιήσαμε στην αγορά, διαπιστώσαμε ότι τα περουβιανά σπαράγγια δεν είναι  φρέσκα, όπως τα αντίστοιχα ελληνικά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το self life του σπαραγγιού δεν ξεπερνά τις 13  ημέρες. Από την άλλη πλευρά η μεταφορά του από το Περού γίνεται δια θαλάσσης σε Container και χρειάζεται χρονικό διάστημα περίπου 22 ημερών. Οι περουβιανές εξαγωγικές εταιρείες διαβεβαιώνουν ότι τα σπαράγγια τους, μετά την άφιξη τους στην Ευρώπη μπορούν να παραμείνουν στα ράφια των αλυσίδων για διάθεσή τους  στο τελικό καταναλωτή άλλες 30 ημέρες. Τούτο όμως σημαίνει ότι το προϊόν αυτό  που φθάνει τελικά στη Γερμανία μετά από τόσες ημέρες δεν μπορεί να είναι φρέσκο γιατί  το self life  έχει εξαντληθεί ήδη κατά την διάρκεια της μεταφοράς του.  

Μετά από περαιτέρω έρευνα και ανεπίσημες πληροφορίες αναφορικά με την επεξεργασία του περουβιανού σπαραγγιού, παραθέτουμε τα εξής:

Το 75 % του περουβιανού σπαραγγιού κονσερβοποιείται και το υπόλοιπο 25% επιλεγμένου προϊόντος επεξεργάζεται και εξάγεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Η επεξεργασία αυτή του προϊόντος που εξάγεται ως φρέσκο είναι όμως περίπου αντίστοιχη της επεξεργασίας κονσερβοποίησης. Δηλαδή, πραγματοποιείται βρασμός του προϊόντος σε θερμοκρασία 60 βαθμών για ένα λεπτό και στη συνέχεια με την μέθοδο της HYDROCOOLING ψύχεται στους 2 βαθμούς. Συνεπώς το προϊόν αυτό εξάγεται μερικώς επεξεργασμένο, με ιδιαίτερη χαμηλή τιμή, ενώ αντίθετα διαφημίζεται στη Γερμανία και διατίθεται ως φρέσκο, ανταγωνιζόμενο το ελληνικό φρέσκο σπαράγγι.. Κανονικά θα έπρεπε το μεταφορικό κόστος αυτού από το Περού στη Γερμανία να είχε επιβαρύνει αρκετά το προϊόν αυτό με αποτέλεσμα να μπορεί να είναι πλέον ανταγωνιστικό του αντίστοιχου ελληνικού. 

Οι αναλύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στα διάφορα εργαστήρια χημικών αναλύσεων τροφίμων  δεν προδίδουν καμία ουσία που να δείχνει ότι το προϊόν αυτό δεν είναι φρέσκο. Εξάλλου το αρμόδιο περουβιανό Υπουργείο προβαίνει σε πολλές διαφημίσεις και καταχωρήσεις σε ειδικά περιοδικά στη Γερμανία και τούτο έχει δημιουργήσει σημαντική ζήτηση για το συγκεκριμένο προϊόν και έχει αρχίσει να το καθιερώνεται στη συνείδηση των Γερμανών καταναλωτών εις βάρος βέβαια του αντίστοιχου ελληνικού. Σύμφωνα εξάλλου με πληροφορίες, δεν επιβαρύνεται καθόλου και ούτε υπάρχουν ποσοστώσεις από την Ε.Ε όπως συμβαίνει για άλλα προϊόντα τρίτων χωρών π.χ την αιγυπτιακή πατάτα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες μη υγιούς ανταγωνισμού, είναι ευνόητο ότι οι προοπτικές διάθεσης ελληνικού σπαραγγιού στη Γερμανική αγορά καθίστανται πλέον εξαιρετικά απαισιόδοξες.

Θεωρούμε λοιπόν επιτακτική την ανάγκη να προγραμματίσουμε για την επόμενη χρονιά και μάλιστα λίγο πριν, όπως και κατά την διάρκεια διάθεσης του ελληνικού σπαραγγιού στη Γερμανία διαφημίσεις σε όλο τον ειδικό κλαδικό τύπο (κλαδικά περιοδικά ή/και εφημερίδες και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας), τονίζοντας ιδιαίτερα στους καταναλωτές την μεγάλη διαφορά που υπάρχει μεταξύ ελληνικού φρέσκου και περουβιανού επεξεργασμένου σπαραγγιού. Επίσης προτείνουμε να οργανωθούν διάφορες προωθητικές ενέργειες κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, όπως π.χ εβδομάδες ελληνικού σπαραγγιού, ελληνική κουζίνα με αποκλειστική προβολή το ελληνικό σπαράγγι κ.τ.λ.   

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ