Η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ και με τους Νέους Αγρότες

Στην προσυνεδριακή ημερίδα της Ένωσης Νέων Αγροτών Σερρών στις 15-3-2008, ο Γενικός Γραμματέας της ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ κ. Δ.Μιχαηλίδης παρουσίασε τις θέσεις των επιχειρηματιών του Αγροτουρισμού για το μέλλον των αγροτικών επαγγελμάτων και του αγροτικού κόσμου (μετά το 2013), παρουσιάζοντας τον Αγροτουρισμό ως ένα κομμάτι της ανάγκης σύγχρονης διαχείρισης των κινδύνων του αγροτικού κόσμου, μέσω της πολυδραστηριότητας. Άλλωστε, η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών, κατά την επεξεργασία των θέσεων και προτάσεών της στις 30-11-07, περιέλαβε στα αγροτικά επαγγέλματα μαζί με τον γεωργό, τον κτηνοτρόφο, τον ψαρά και τον δασεργάτη και τον επιχειρηματία του αγροτουρισμού.

Μεταξύ άλλων, ο γ.γ. της ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ, είπε:

1) Ο Αγροτουρισμός πρέπει να ασκείται από ανθρώπους που κατοικούν μονίμως στον αγροτικό χώρο, έχουν ισχυρή σύνδεση με τη γη και την κοινωνική ζωή του τόπου και αξιοποιούν τουλάχιστον δύο από τις έξι επιχειρηματικές μορφές του αγροτουρισμού. Οι επιχειρηματικές μορφές του αγροτουρισμού, είναι παραδοσιακοί ξενώνες, καφενεία και ταβέρνες με τοπική παραδοσιακή γαστρονομία, εργαστήρια παραδοσιακών προϊόντων (τρόφιμα ή τεχνήματα), πρατήρια πώλησης μόνο τοπικών παραδοσιακών προϊόντων, επισκέψιμα αγροκτήματα και οργάνωση δραστηριοτήτων, όπως μαθήματα παραδοσιακής μαγειρικής, παραδοσιακά επαγγέλματα, φροντίδα ζώων, συμμετοχή σε αγροτικές εργασίες, οργάνωση πανηγυριών, κτλ.

2) Ο μακροχρόνιος εθισμός στην «καλλιέργεια» επιδοτήσεων αντί απλά στην υποστήριξη εκμεταλλεύσεων ώστε να γίνουν βιώσιμες, οδήγησε στο χάσιμο σημαντικών και απαραίτητων για την επιβίωση του αγροτικού τομέα της Ελλάδας αγορών και μετέτρεψε δυνητικά βιώσιμες εκμεταλλεύσεις σε προβληματικές και κρατικοδίαιτες. Σε γενικές γραμμές, το Α’ ΚΠΣ καταναλώθηκε σε σιντριβάνια και πλατείες, το Β’ ΚΠΣ σε σεμινάρια και το Γ’ ΚΠΣ στα ολυμπιακά έργα. Ίσως το ΕΣΠΑ 2007-13 και το πρόγραμμα «Α.Μπαλτατζής» 2007-13, να είναι η μοναδική μας ελπίδα για τη χρηματοδότηση μιας προσπάθειας πραγματικής ανάπτυξης στην Ελλάδα.

3) Την τελευταία 50ετία, ο αγροτικός χώρος είχε συνεχή αιμορραγία κεφαλαίων και εργατικού δυναμικού. Οι αγρότες, μόλις «εκποιούσαν» την παραγωγή τους, αγόραζαν κάποιο σπίτι ή ακίνητο στα μεγάλα αστικά κέντρα και έστελναν τα παιδιά τους να ζήσουν στις πόλεις. Η διαδικασία της ανάπτυξης απαιτεί κεφάλαια και εργατική δύναμη. Όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, σήμερα η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ καταγράφει ένα ελαφρό ρεύμα επιστροφής στην ύπαιθρό νέων αλλά και άλλων, οι οποίοι αφού έζησαν αρκετά χρόνια στις πόλεις, επιλέγουν σαν τόπο ζωής και επαγγελματικής δραστηριότητας τον αγροτικό χώρο. Σε αυτή την τάση, η Πολιτεία πρέπει να εξασφαλίσει τον «επαναπατρισμό» των κεφαλαίων τα οποία απομακρύνθηκαν από τον αγροτικό χώρο ώστε η ύπαιθρος να γίνει και πάλι ζωντανή και βέβαια να μπορεί η ύπαιθρος να υποστηρίξει την επιβίωση των αστικών περιοχών. Οι αστικές περιοχές χωρίς τους «φροντιστές» του περιβάλλοντος δεν μπορούν να επιβιώσουν.

4) Ο Αγροτουρισμός, μπορεί να αποτελέσει το «γκισέ»-ταμείο, της αγροτικής παραγωγής, όπου οι αστοί-καταναλωτές θα έρχονται να απολαύσουν τόσο τη μεσογειακή διατροφή, όσο και την ελληνική φύση, την ανθρώπινη φιλική ζεστασιά και φιλοξενία, καταναλώνοντας μόνο τοπικά αγροτικά προϊόντα με παραδοσιακές συνταγές αξιοποιώντας και την τοπική βιοτεχνία παραγωγής μη τροφίμων (υφαντά, ξύλινα, πήλινα, κτλ.). Στην ουσία, ο Αγροτουρισμός μπορεί να αποτελέσει το σημείο επαφής μιας τοπικής εφοδιαστικής αλυσίδας με τον καταναλωτή προϊόντων και υπηρεσιών.

5) Πριν 2 χρόνια κυκλοφόρησε βιβλίο των αγροτικών οργανώσεων της Νέας Ζηλανδίας, με τίτλο «Ευτυχείς Αγρότες χωρίς Επιδοτήσεις», το οποίο περιγράφει πως μπόρεσαν και πέτυχαν οι Νεοζηλανδοί Αγρότες, και σήμερα το 35% των εξαγωγών της Νέας Ζηλανδίας είναι αγροτικά προϊόντα και όλες τους οι επιχειρήσεις είναι βιώσιμες. Αν πέτυχαν οι Νεοζηλανδοί Αγρότες, γιατί δεν θα μπορούσαν να πετύχουν και οι άλλοι στον τομέα της ανταγωνιστικής γεωργίας;

6) Η τοπική εφοδιαστική αλυσίδα θα συνδέσει την τοπική γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δασοκομία, μελισσοκομία, χειροτεχνία, οικοτεχνία, μεταποιητική βιοτεχνία, γαστρονομία, πολιτισμό, τοπική ανάπτυξη, τοπική κοινωνία, σε ένα ενιαίο σύστημα αξιοποίησης όλης της πιθανής προστιθέμενης αξίας σε ένα προϊόν ή υπηρεσία, η οποία θα καταναλώνεται επιτόπου από τους προσερχόμενους επισκέπτες και με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργεί διαδικασία τοπικής ενδογενούς ανάπτυξης.

7) Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι αναπτύσσονται σε μία λειτουργούσα κοινωνία με ισχυρούς δεσμούς και με ζωντανό κοινωνικό ιστό. Ο αγροτικός χώρος, έχει διαφορετικές μορφές λειτουργίας της κοινωνίας και της ζωής και τα οικονομικά μεγέθη έχουν διαφορετική αξία από ότι στους αστούς. Αυτό το διαφορετικό «κλίμα» - «περιβάλλον», πρέπει να το διατηρήσουμε και να το ενδυναμώσουμε  ώστε ο αγροτικός χώρος να διατηρήσει την ελπίδα για ανάπτυξη και με μέλλον μετά το 2013.

Η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ προσκαλεί τους επιχειρηματίες αγροτουρισμού στις 8-10 Απριλίου 2008 στον Βάμο των Χανίων στη 10^η Συνάντηση Αγροτουριστικών Επιχειρήσεων (Πρόεδρος Ένωσης Αγροτουρισμού Κρήτης κα Κ.Μηλιαράκη-6974920998), με πρόθεση η εκπρόσωποι των Ενώσεων Αγροτουρισμού από τις διάφορες Περιφέρειες να συνυπογράψουν τις καταστατικές αρχές του Συνδέσμου Ενώσεων Αγροτουρισμού Ελλάδας.

Στο Τουριστικό ΠΑΝΟΡΑΜΑ προετοιμάζεται το αγροτικό χωριό ΑγρΟραμα. Στις 3 Ιουνίου η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ οργανώνει ημερίδα στην Αθήνα, στις 30 Ιουνίου θα γίνει η 11^η Συνάντηση Αγροτουριστικών Επιχειρήσεων στο Βουργαρέλι Τζουμέρκων Άρτας, προβλέπεται στήριξη του Πανηγυριού Αγροτουρισμού της Επιδαύρου (4-27/7/08), προβλέπεται συμμετοχή στην 4^η Γιορτή Αγροτουρισμού Χίου (1-6/8/08) και στις 1-3 Σεπτεμβρίου οργανώνεται η 12^η Συνάντηση Αγροτουριστικών Επιχειρήσεων στην Κριτονού – Κεφαλονιά.

Η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ θα συμμετέχει και στο 15^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Νέων Αγροτών, που προετοιμάζεται να γίνει 12-14 Σεπ 2008 στην Αθήνα, με θέμα «Η μετά το 2013 εποχή».

Στις 27 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, η ΑΓΡΟΞΕΝΙΑ προτίθεται να προετοιμάσει Φεστιβάλ Αγροτουρισμού σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, σε μια προσπάθεια να διευκρινιστεί τι είναι αγροτουρισμός, τι πρέπει να περιμένουν οι καταναλωτές-τουρίστες από μία αγροτουριστική μονάδα και τι είναι υποχρεωμένη μια αγροτουριστική επιχείρηση να παρέχει.