Ο πολίτης αρωγός στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

Έχοντας ήδη με παλαιότερο άρθρο μας ανοίξει το μεγάλο θέμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας(ΑΠΕ) θα συνεχίσουμε σήμερα υποβάλλοντάς σας σε ένα τεστ παρατηρητικότητας σχετικά με μία χρέωση που έχει συμπεριλάβει η ΔΕΗ στα τιμολόγιά της και πληρώνουμε όλοι μας εδώ και χρόνια. Χαρακτηριστικά την επισημαίνουμε μαρκάροντάς την σε ένα λογαριασμό ρεύματος οικιακής κατανάλωσης. Πρόκειται για ένα ειδικό τέλος υπέρ ΑΠΕ που μας επιβάλλει η ΔΕΗ σε κάθε εξοφλητικό λογαριασμό και ανέρχεται σε 0,0008 €/KWh που καταναλώνουμε. Πόσοι από σας το είχατε ήδη προσέξει;. Το συνολικό λοιπόν ποσό με το οποίο επιβαρύνεται ο παρατιθέμενος λογαριασμός(που είναι ένας τυπικός λογαριασμός νοικοκυριού) ανέρχεται στα 0,71€. Αν σκεφτεί κανείς ότι τέτοιους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς πληρώνουμε τρεις φορές τον χρόνο εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο καθένας μας συνεισφέρει περί τα 2-3€ ετησίως για την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Με άλλα λόγια επειδή οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές(υδροηλεκτρικά, ανεμογεννήτριες κλπ), οι οποίοι διοχετεύουν βάσει νόμου υποχρεωτικά μέσω της ΔΕΗ το ηλεκτρικό ρεύμα στους καταναλωτές, απολαμβάνουν τιμές πωλούμενης μονάδας ενέργειας μεγαλύτερες από αυτές της αγοράς, η ΔΕΗ καλεί όλους εμάς τους απλούς καταναλωτές να καλύπτουμε την επιπλέον αυτή διαφορά. Δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα διαβάζετε για πρώτη φορά αλλά για του λόγου το αληθές ρίξτε  μία ματιά επιβεβαίωσης σε κάποιον παλιότερο εξοφλητικό λογαριασμό του ρεύματος σας. Η συγκεκριμένη αυτή ρύθμιση πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είναι πρόσφατη. Ισχύει με το Νόμο 2773/99 δηλαδή πάνω από πέντε χρόνια τώρα. Σημειώνουμε ότι από το ίδιο αυτό τέλος καλύπτεται και η όποια διαφορά καταβάλλεται στις μονάδες ΑΠΕ των νησιών που βέβαια τυγχάνουν  παρόμοιας ευνοϊκής μεταχείρισης. Είναι όμως ηθικά σωστό κάτι τέτοιο; Μήπως οι περισσότεροι από εσάς συμφωνείτε ότι καλές και άγιες οι ΑΠΕ αλλά γιατί το μικρό αυτό έστω κόστος να το επιβαρυνόμαστε εμείς;

Σαν απάντηση στους προβληματισμούς σας, σας παραθέτουμε τα σημαντικότερα οφέλη από την αξιοποίηση των ΑΠΕ που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:

Ενεργειακά και οικονομικά

Από τη μείωση των απαιτούμενων εισαγόμενων ποσοτήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου μειώνεται η εξάρτηση από τρίτους. Ταυτόχρονα προάγονται τα συμφέροντα ενεργειακής ανεξαρτησίας αλλά και ασφάλειας της χώρας ενώ παράλληλα μειώνονται τα αντίστοιχα δαπανώμενα κονδύλια. Η σχετική αγορά τεχνολογίας των ΑΠΕ λόγω και του αποκεντρωμένου χαρακτήρα της, καθώς όλες σχεδόν οι εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμους πόρους είναι εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης, προσφέρει νέες ευκαιρίες απασχόλησης αλλά και ανάπτυξης τοπικών εταιριών.

Κοινωνικά

Οι ΑΠΕ συμβάλλουν ουσιαστικά στην αειφορική ανάπτυξη δηλαδή την ανάπτυξη εκείνη που δεν «καπελώνει» το μέλλον των επόμενων γενεών. Εμφανίζουν μικρότερους κινδύνους για την υγεία και μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις συμβατικές μορφές ενέργειας. Επίσης μπορούν σε πολλές περιπτώσεις να αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης για την αναζωογόνηση οικονομικά και κοινωνικά ευαίσθητων και υποβαθμισμένων ακριτικών περιοχών προσελκύοντας επενδυτικά κεφάλαια.

Περιβαλλοντικά

Αποτελούν την μόνη χειροπιαστή λύση στην δυσμενή εξέλιξη του παγκοσμίου φαινομένου του θερμοκηπίου που προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και λιώσιμο των πάγων. Βοηθούν επίσης στην ελάττωση ρυπαντών όπως τα οξείδια του θείου και του αζώτου που προκαλούν το φαινόμενο της  όξινης βροχής.

Επιστρέφοντας στη θλιβερή πραγματικότητα διαπιστώνουμε ότι βάσει επίσημων στοιχείων η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των ουραγών της Ε.Ε στην ανάπτυξη των ΑΠΕ. Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Δυστυχώς η χώρα μας καλύπτει πάνω από το 70% των αναγκών της σε καταναλισκόμενη ηλεκτρική ενέργεια στον οικιακό, εμπορικό και βιομηχανικό τομέα από τον άνθρακα(λιγνίτη) που απλόχερα μας χάρισε η φύση κατά κύριο λόγο στην Δυτική Μακεδονία(Πτολεμαϊδα, Αμύνταιο) και κατά δεύτερο λόγο στην Πελοπόννησο(Μεγαλόπολη). Αν έχετε πάει στις εν λόγω περιοχές θα διαπιστώσατε την ύπαρξη των παρακάτω: πρώτον σεληνιακές εκτάσεις όπου χωριά ολόκληρα έχουν μεταφερθεί και ξαναχτιστεί σε νέες περιοχές για να δημιουργηθούν εκεί νέα λιγνιτωρυχεία και δεύτερον τα ποσοστά ασθενειών(κυρίως διαφόρων μορφών καρκίνου) να καλπάζουν. Κάποιοι σκεπτόμενοι πιο τεχνοκρατικά θα πείτε ότι ναι μεν σωστά είναι όλα αυτά αλλά στις εν λόγω περιοχές δημιουργούνται λόγω των λιγνιτορυχείων και των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πολλές νέες θέσεις εργασίας. Μέσω αυτών παρατηρείται μία αλυσιδωτή ανάπτυξη και στα συναφή και σχετιζόμενα επαγγέλματα(τριτογενής τομέας υπηρεσιών) και συνολικά αυξάνει ο τζίρος όλης της τοπικής αγοράς. Επιπρόσθετα η χρήση του λιγνίτη για ηλεκτροπαραγωγή προσφέρει μία σχετικά φτηνή λύση. Σε τέτοιες λοιπόν περιπτώσεις αναπτύσσεται πάντα μία ιδιότυπη μορφή διελκυστίνδας όπου από τη μία πλευρά βρίσκονται οι υπέρμαχοι της άποψης ότι αυτές οι επενδύσεις αποτελούν σωτηρία για κάθε τόπο και από την άλλη πλευρά αυτοί που φωνάζουν ότι οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι στην περιοχή αργοπεθαίνουν στο βωμό του πενιχρού μεροκάματου. Εμείς θα πούμε ότι σε κάθε περίπτωση προέχει η προσφορά νέων θέσεων εργασίας και η ανάπτυξη, με ανθρώπινο όμως πρόσωπο. Για παράδειγμα είναι απαραίτητη η τοποθέτηση και απρόσκοπτη λειτουργία  των κατάλληλων ηλεκτροστατικών φίλτρων στις τσιμινιέρες της ΔΕΗ στη διάρκεια όλου του εικοσιτετραώρου παρά το ότι είναι δαπανηρό μέτρο. Από την άλλη πλευρά θα πούμε πάλι ότι οι συμβατικοί πόροι όπως και αν λέγονται αυτοί(λιγνίτης, πετρέλαιο ή φυσικό αέριο) δεν θα διαρκέσουν στο διηνεκές. Η επόμενη λοιπόν μέρα πρέπει να μας βρει έτοιμους στο μέτρο βέβαια του δυνατού. Η συμμετοχή λοιπόν όλων μας ακόμη και μέσω αυτής της κρυφής ή μάλλον καλά καλυμμένης χρέωσης συνδυαστικά με την αρωγή της Πολιτείας προς την πλευρά της διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα της χώρας κρίνεται ως αναγκαία και επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων. Εμείς απλά θα ευχηθούμε τουλάχιστον τα λεφτά αυτά που δίνουμε να πιάνουν πραγματικά τόπο.

Κομπατσιάρης Αντώνης- Γεωπόνος
Πετρίδης Παύλος-Μηχ/λόγος Μηχ/κός